నా నేస్తానికి
ఏ భాషా తెలియదు
భావము తప్ప!
ఆకలి గొంటే
అన్నంతో తీరుస్తుంది (తీరుస్తాడు)
ఓదార్పు నిస్తూ!
దప్పిక గొంటే
దాహంతో తీరుస్తుంది (తీరుస్తాడు)
ఓదార్పు నిస్తూ!
మౌనం వహిస్తే
మనసుతో చూస్తుంది (చూస్తాడు)
ఓదార్పు నిస్తూ!
స్వస్థత పోతే
సపర్యలు చేస్తుంది (చేస్తాడు)
ఓదార్పు నిస్తూ!
సంతోషం వస్తే
తనూ సంతోషిస్తుంది (స్తాడు)
మనస్పూర్తిగా!
నా నెచ్చలికి
ఉండాలని ఉంటుంది (భాషే కాదు ఉండే చోటేదో తెలియదు)
నిత్యం నాతోనే!
అందుకే మరి
ఇచ్చా నా హృదయంలో (ఏ ప్రాంతమో తెలియకున్నా)
చిన్నటి చోటు!
(ఇంత వరకు బాగానే వున్నా.. ఉండాలనే అందరం కోరేది... కానీ....)
ఆఖరి డౌటు..
చివరకు వెళ్ళేది...
వంటరి గానే....
(ఎవరికైన తప్పనిది చివరకు శారీరక మరణమే కదా...
అందుకే ఎలాగైనా అంతా నిలిచి వుందాం! అమరంగా!!)
Sunday, March 14, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment